Om nooit te vergeten

Een lokaal restaurant van een vage etnische origine waar Albert Van De Ven de gastheer is op het feestmaal ter ere van de 58ste verjaardag van zijn vrouw Irène. 

De zonen Van De Ven zijn er ook: de slappe en geile Patrick in een wankel huwelijk met Stephanie en de artistiek aangelegde Tom vergezeld van zijn fantaserend, punkerig kapstertje Cindy. We schuiven mee aan tafel en geleidelijk aan komen we te weten hoe de verhoudingen binnen deze feestende familie echt liggen.Schrijver Ayckbourn speelt met de tijd: vooruit en achteruit zappend leert hij ons dat het geluk – de momenten om nooit te vergeten – op het ogenblik zelf nooit wordt gevat. Drie aparte verhaallijnen ontvouwen zich: Patrick en Stephanie laat hij in de toekomst kijken, met Tom en Cindy gaan we terug in de tijd, terwijl Albert en Irène in het heden blijven. We zien een opeenvolging van etentjes waarbij Patricks huwelijk samen met het transportbedrijf van pa op de klippen loopt terwijl we leren hoe de brave, poëtische Tom aan zijn flamboyante partner kwam. Zelfs de band tussen ouders en kinderen verandert en vervalt.Naar Ayckbourn kijken is zich vrolijk maken om de bekrompenheid en de eigenwijsheid van de medemens maar tegelijk kun je niet ontkomen aan het gevoel dat je om jezelf zit te lachen. Het zou je eigen familie kunnen zijn.