Ons stadje

Als we het over de gewone, kleine dingen van het leven hebben, is Ons Stadje niet meer weg te denken uit de hedendaagse toneelliteratuur. We leren twee gezinnen beter kennen, dat van de dokter en dat van de journalist. Hun doen en laten wordt door de verteller aangebracht. De acteurs en actrices brengen het in beeld. De verteller is dus tegelijk de regisseur op de scène. Van die dubbele rol maakt hij gebruik om ons het leven te schetsen in een kleine provinciestad in het begin van de twin-tigste eeuw. De regisseur/verteller steekt een meeslepend verhaal in mekaar: mama’s zorgen en beslommeringen, papa’s werk, de school, de vrienden, wat gekibbel, het samenzijn, de ontluikende liefde … De regisseur/verteller betrekt ons bij het gebeuren. Hij spreekt ons aan en doet ons de dingen zien en beleven. We worden betrokken partij. Dat was precies de bedoeling van Thornton Wilder toen hij Our Town (Ons Stadje) schreef. Hij laat ons een tijd beleven waarin de mensen de gewone alledaagse dingen nog konden waarderen. Ons stadje is van ons geworden. Na de voorstelling ook van u, toeschouwer.