Dwazen

Leon, een jonge onderwijzer, heeft gereageerd op een advertentie. Hij gaat les geven in een klein dorpje. Onmiddellijk bij zijn aankomst ontmoet hij dorpelingen met een vreemd gedrag. Er is duidelijk iets fout met de inwoners. Graaf Gregor die boven op de heuvel woont, houdt een vloek in stand die door zijn voorvaderen werd uitgesproken: tot hij Sophia, de dochter van de dokter, kan trouwen blijven de dorpelingen dwazen en onwetend over de liefde. Tweemaal daags doet de Graaf zijn aanzoek, totnogtoe zonder succes.
Ook Leon wordt verliefd op Sophia en kan de uitdaging aangaan om de vloek alsnog te verbreken. Indien hij binnen 24 uur Sophia intelligentie kan bijbrengen dan zal de vloek eveneens opgeheven worden. Slim als hij is en met allerlei listen gaat onze verliefde onderwijzer die uitdaging aan.
Neil Simon hoopte met dit stuk een ‘slecht’ stuk te schrijven en ‘Dwazen’ heeft inderdaad maar vijf weken op Broadway gedraaid. Daarna is het een tweede leven gaan leiden en werd het overal gespeeld. De typische ingrediënten van Simon zijn dan ook aanwezig. Lachen, maar met een morele achtergrond. De rede is onredelijk en gezond verstand is soms erg ongezond.

We opteren ervoor om de voorstelling eender waar en wanneer te situeren, dus geen naturalistische voorstelling. Deze aparte speelstijl verplicht de acteurs om het lichaam en de stem optimaal in te zetten.