De genodigde

Tot welk een vaudeville de situatie van een wanhopige werkloze kan leiden

Gerard, een middenkader uit de inpaksector, is al drie jaar werkloos. Nu staat hij op een keerpunt in zijn leven, de laatste afspraak met het beroepsleven voor hij definitief afgeschreven wordt. Helaas begrijpt hij de geheime regels niet van de moderne recruteringstechnieken. Argeloos nodigt hij de man die over zijn aanwerving zal beslissen bij hem thuis uit voor een etentje… Gelukkig komt zijn buurman, communicatiespecialist, hem en zijn echtgenote een handje toesteken. Of is dat toch niet zo’n goed idee?

De Fransman David Pharao is een volgeling van Chaplin. Zijn personages worstelen om te ontsnappen aan de miserie en hun dromen te verwezenlijken. Telkens struikelen ze, telkens staan ze weer op en gooien zich opnieuw in de strijd. Hij houdt ervan comédies te schrijven omdat de toeschouwer daar niet de dupe in is. Integendeel, hij geniet met een snuifje wreedheid omdat hij net iets meer weet dan de personages op het toneel.

Toch is “De genodigde” meer dan een vlotte vaudeville. Pharao neemt de methodes op de korrel die vandaag gebruikt worden bij het selecteren van kaderleden in de moderne industrie.