Armandus de Zoveelste

Koning Armandus de Zoveelste heeft geen zin meer in regeren. Zijn vrouw is op onverklaarbare wijze in een eeuwige slaap gesukkeld, en hij zal alles doen om haar daar uit te bevrijden.

Prins Eduardus de Zoveelste heeft al helemaal geen zin om hem op te volgen. Hij wil gewoon leven, zonder formeel gedoe, en met de meid als lief. Prinses Bellatrix de Zoveelste wil dan weer wel, maar ja, zij is een meisje, en meer kattig dan schattig. Samen ondernemen ze een tocht om de koningin te redden. Die tocht is een sprookje, maar dan eentje waarin een loopje wordt genomen met sprookjes. De schoonste slaapster is de arme koningin, de boze De Wolf is de kwaadaardige premier, die de koningin met een dagelijkse injectie bewegingsloos houdt, en in de “prinses en de erwt” is de erwt de roepnaam die Prinses Bellatrix laatdunkend gebruikt voor de lakei. Puur Toeval en Brute Pech zijn ook gewoon echte figuren, die beiden hun naam alle eer aandoen. Het geheel is bijzonder relativerend, bijzonder humoristisch ook, om niet te zeggen knotsgek.