Antigone (1966)

Antigone, van Jean Anouilh, is een theatertekst, die geïnspireerd is op de antieke mythe, maar die ook breekt met de traditie van deze tragedie. Het is een herschrijving van het stuk van Sophocles, dat werd opgevoerd in de 5e eeuw voor Christus. In deze tragedie veroordeelt koning Creon zijn nichtje Antigone ter dood omdat ze het lichaam van haar broer op een eervolle wijze heeft begraven terwijl dit door Creon verboden was.
De Antigone van Anouilh werd voor de eerste keer opgevoerd in Parijs op 6 februari 1944, tijdens de bezetting door nazi-Duitsland. Het personage van Antigone symboliseert volgens sommigen het verzet, doordat zij zich afzet tegen de wetten van Creon, die de macht vertegenwoordigt. Anderzijds brengt het stuk ook een genuanceerder beeld van Creon zelf dan in het antieke stuk. De psychologie van de machthebber, die belang hecht aan de orde omdat hij chaos als destructief ziet, overstijgt de eenzijdige karakterisering van de antieke tragedie.